يكى از مباحثى كه در قرآن و سنت ‏با اهميت ويژه‏اى مطرح گرديده بحث فطرت است. فطرتمندى انسان، فطرى بودن دين، فطرت پسندى، حسن عدل و قبح ظلم، معلوم بودن فجور و تقوا به الهام فطرى، اعتراف رسمى انسان به ربوبيت الهى در عالم ذر و عهد و پيمان خداوند با او در عدم تبعيت از شيطان، از جمله مسائلى است كه آيات قرآن و روايات ائمه معصومين‏ عليهم ‏السلام بر آن دلالت صريح دارند.

معنی لغوی فطرت

طبیعت وغریزه و فطرت

آیات دسته اول

ایات دسته دوم

ارزیابی نهایی

       منابع